ابزارهای عایق بندی با توجه به ساختارهای عایق بندی مختلف خود به دو دسته I، II و III تقسیم می شوند.
ابزارهای کلاس اول به ابزارهای قدرت با عایق اساسی معمولی اشاره دارد. حفاظت در برابر شوک الکتریکی نه تنها متکی بر عایق اساسی رامی است، بلکه باید احتیاط ایمنی را نیز اضافه کند، عبارت است از بخش هدایتی در معرض بدن که در شرایط عادی شارژ نمی شود بلکه زمانی به بدن شارژ شده تبدیل می شود که عایق اساسی آن آسیب می بیند محافظت می شود و به صفر متصل می شود. برای اینکه قابل اعتماد باشد، نباید کمتر از دو صفر محافظ وجود داشته باشد، و حفاظت نشتی اضافی باید اضافه شود. در عین حال اپراتور ملزم به استفاده از تجهیزات محافظ عایق است.
ابزارهای کلاس دوم به ابزارهای الکتریکی با عایق مضاعف یا عایق تقویت شده اطلاق می شود. از نظر حفاظت در برابر شوک الکتریکی، آن ها نه تنها به عایق اساسی خود تکیه می کنند، بلکه قطعات زنده خود را در شرایط عادی و قطعات هادی غیر شارژ قابل دسترسی نیز دارند. عایق مضاعف یا تقویت عایق و جداسازی اقدامات معادل طراحی و ساخت تجهیزات حفاظتی عایق شخصی اپراتور بر روی ابزار به شیوه ای قابل اعتماد و موثر است.
ابزارهای کلاس III به ابزارهای الکتریکی اطلاق می شوند که توسط ولتاژ فوق پایین ایمنی تغذیه می شوند، و از نظر حفاظت در برابر شوک الکتریکی به ترانسفورماتورهای جداسازی ایمنی برای تأمین برق تکیه می کنند.
