سه بخش از پلیرها

يه جفت دسته براي نگه داشتن . Ergonomically طراحی دسته pliers برای گرفتن امن تر و راحت تر. محور پیوست، این نقطه محور پیوست پلیرها است. نقطه اتصال باید هموار حرکت کند، بدون هیچ سستی، به طوری که پلیرها با یک دست به راحتی باز یا بسته شوند. پلیرها دارای آرواره گیره ای یا لبه های برش هستند. تیغه های پلیرها به شکلی مناسب زمین ریز هستند. دو لبه برش (با فنر) باید بسیار تیز و به طور دقیق به یکدیگر نزدیک برای برش آسان سیم.

این کار یک نیروی خارجی کوچک (مانند نیروی دست اعمال شده بر روی بازوی پلیرها) را به یک نیروی کار بزرگ تبدیل می کند، به طوری که پلیرها می توانند به طور مؤثری گیره یا برش دهند. با افزایش نیروی خارجی به بازوی پلیرها با نسبت اهرم، نیروی دهان پلیرها نیروی خارجی تولید می کند که حرکت را می گیرد. اگر قرار باشد نیروی خارجی بزرگی ایجاد شود، فاصله از مرکز موقعیت پرچ کننده ها تا دسته باید تا حد امکان باشد و فاصله باز شدن گیره یا برش دهانه به مرکز پرچ باید تا حد امکان کوتاه باشد. با این حال، بسیاری از پلیرها تا حد زیادی قدرت دست را افزایش نمی دهند، زیرا فقط کار در مکان های دشوار را آسان تر می کنند، مانند: مونتاژ تجهیزات الکترونیکی و کاربردهای مهندسی الکترونیکی و دقیق.

پلیرها معمولاً از فولادهای سازه ای آلویید و ناآلود ساخته می شوند. برای پلیرها عمومی از فولاد ساختاری کربن با کیفیت بالا با ۰٫۴۵٪ محتوای کربن ساخته شده است. پلیرها با کیفیت بالا و سنگین از محتوای کربن بالا و/یا عناصر alloying مانند کروم یا وانادیوم ساخته شده است.

ریشه های پلیرها در اروپا را می توان به بیش از هزار سال پیش از میلاد ردیابی کرد، زمانی که مردم برای اولین بار شروع به چدن کردند. در طول فرایند ریخته گری می توان از پلیرها برای نگه داشتن بلوک های آهن داغ استفاده کرد. شکل پلیک های جعل گذشته تا به امروز با تغییر کمی حفظ شده است. تنوع پلیرها با توسعه صنایع دستی، بازرگانی و صنعتی شدن گسترش یافت. بیش از ۱۰۰ نوع پلید هدف عمومی وجود دارد. پلیرها برای کاربردهای ویژه نیز در حال افزایش هستند. البته این پلیرها ویژه اغلب در محدوده هدف عمومی در دسترس نیستند. تنها خروجی در آلمان، خروجی ماهانه پلیرها از یک میلیون تجاوز می کند که حدود ۵۰٪ آن صادر می شود. اکثریت قریب به اتفاق آن ها پلیرهای هدف عمومی مانند برش، برش سیم، و پلیر پمپ آب هستند.